Ostatnio odnoszę wrażenie, że ludzie stają się coraz bardziej obojętni. Są tacy jacyś nijacy, bez żadnych pasji, zainteresowań. A lista marzeń do spełnienia schowana jest pod grubą pierzyną. Oczywiście nie generalizuję, bo przecież trafiają się pełni pasji zapaleńcy, chwytający życie wpół i wyciskający z niego ile wlezie.

Biegają, podróżują, zwiedzają, oddają się swoim zainteresowaniom i pasjom. Takich spotkasz na imprezach biegowych, w ich ulubionych knajpach, na górskich szlakach i na portalach społecznościowych, gdzie pokazują jak dobrze jest mieć w życiu pasje.

Szaraki jednak istnieją. I nie byłoby w tym nic dziwnego, wszak każdy człowiek jest inny, z różnym usposobieniem i charakterem. Smuci tylko fakt, że coraz więcej młodych osób, które teoretycznie powinny mieć najwięcej tej energii i ochoty do podejmowania wyzwań. Coraz więcej ich na ulicach, snujących się bez celu. W ich oczach nie ma ani odrobiny światełka energii. Szkoda, bo w ten sposób przez palce umyka to co najcenniejsze na co dzień. A wystarczyłoby tylko zmienić nastawienie i spojrzenie na świat. Wystarczyłoby rozejrzeć się wokoło, dostrzec drugiego człowieka i czerpać radość z tych prostych, codziennych czynności. Optymizm i ciekawość to cechy, które pomagają fajniej żyć. Po prostu.

Dziecko ma ten cudowny zachwyt nad całym światem. Uwielbiam te iskierki w oczach Janka na widok placu zabaw, który teoretycznie nie różni się niczym innym od reszty takich miejsc. Zresztą odwiedzamy go z dużą częstotliwością, a jednak mu nie spowszedniał. Za każdym razem odkrywa coś nowego. Uwielbiam ten jego zachwyt nad każdym robaczkiem, mrówką, patyczkiem, kamieniem i szyszką napotkanymi na parkowej alejce. Zwierzątka w „naszym” parku zna na pamięć, a jednak za każdym razem szczęście na twarzy ma wymalowane. Uwielbiam też patrzeć jak mu coś smakuje. Tak pociesznie wtedy je, jedzenia do buzi nie nadąża wkładać.
My dorośli często tracimy tę beztroską ciekawość. Głowa w dół, lub oczy w telefonie, przemykamy przez zakorkowane ulice nie zwracając uwagi na to, co nas otacza.

Życie mamy tylko jedno, a czasu nie da się zatrzymać. Często zdajemy sobie sprawę z tego, gdy jest już za późno. Tak więc, zawsze podążaj za swoją ciekawością i bądź wytrwały w tym co robisz. Używaj swej wyobraźni, popełniaj błędy i wyciągaj z nich lekcje. Żyj tu i teraz i tym co teraz. Pamiętaj, że wiedza bierze się z doświadczenia, więc nie oczekuj lepszych rezultatów, jeśli wciąż robisz to samo.