Od pisarzy, przez laureatów Nagrody Nobla, po znanych artystów- na pokładzie statków niegdyś pływało wiele sławnych osób. Nawet Albert Einstein był jednym z pasażerów. Moda na podróżowanie wielkimi jak na tamte czasy statkami stała się popularna już w XIX wieku.

Po założeniu w połowie XIX wieku niemieckich kompanii Hamburg Süd oraz Hapag Lloyd, miliony ludzi wykorzystywało statki obu firm, aby przemieszczać się po Europie, a przede wszystkim wyemigrować do Ameryki Północnej lub Południowej. Do końca 1913 r. obie kompanie przewiozły ponad dziesięć milionów pasażerów przez oceany świata. W czasie wspaniałej ery dużych, luksusowych liniowców oceanicznych pomiędzy rokiem 1890 a druga wojną światową, obecność gwiazd na pokładzie nie budziła już większego podziwu. Odbywali oni rejsy statkami, szeroko relacjonując i omawiając wydarzenia społeczne. Politycy, szlachta, szefowie firm, sportowcy i międzynarodowe gwiazdy świata filmu i muzyki rezerwowali na pokład statków mnij lub bardziej luksusowe kabiny.

Niemiecki bokser Max Schmeling wielokrotnie podróżował na statkach Hapag-Lloyd. Ponieważ w tym czasie nie było jeszcze dalekobieżnych połączeń lotniczych, statki oferowały jedyną możliwość podróżowania na inne kontynenty, np. pisarzowi Markowi Twainowi. Równie odważny jak Tomek Sawyer i Huckelberry Finn, bohaterowie jego powieści, odbywał długie podróże. W kwietniu 1878 r. wyruszył w podróż na statku parowym, a następnie udał się z Hamburga do Wenecji pokonując pieszo duże odległości i pisząc pierwszą powieść.

„Czuję, że muszę wam szczególnie podziękować za wielką uprzejmość i niesłabnącą uwagę, jaką okazaliście mnie i moim towarzyszom w podróży” – napisał Albert Einstein, słynny fizyk i laureat Nagrody Nobla, w liście do szefa Hapag-Lloyd w marcu 1931 roku. „Surowy porządek łączy się z doskonałym smakiem i przyjazną atmosferą. Kuchnię można tylko określić jako uwodzicielską – zbyt dobrą dla prostego mężczyzny”, tak brzmiała jego opinia dotycząca statku na pokładzie którego on i jego żona Elsa przeprawili się przez Atlantyk. Pod koniec 1931 r. i w 1932 r. laureat Nagrody Nobla dwukrotnie wyruszył w podróż do USA jako pasażer Hapag-Lyoyda. Albert Einstein, wyruszając w ostatnią podróż, nie wiedział, że nigdy więcej nie wróci do Niemiec. Podczas pobytu w USA Niemcy doszli do władzy, a żydowski naukowca osiedlił się w USA.

Obsługa i pobyt na statku wywarły na Albercie Einsteinie niezapomniane wrażenie. 

Podobnie jak na jednym z największych politycznych rywali amerykańskiego prezydenta Johna F. Kennedy’ego w czasie jego prezydentury, który w lutym 1959 roku pojawił się na statku. O kim mowa? Zaledwie kilka tygodni po triumfie rewolucji młody Fidel Castro wywołał wśród załogi statku „Berlin” przerażenie niespodziewanie pojawiając się z mocno uzbrojoną eskortą na pokładzie zakotwiczonego w Hawanie statku. Zamieszanie było bezpodstawne: Castro był zachwycony, dawał autografy, a w końcu kompania mogła zostać powiadomiona, że jego kilkugodzinny pobyt przebiegał w iście rewelacyjnej atmosferze. Dziś jednak wiemy, że to właśnie na pokładzie statku rozpoczął się romans młodego rewolucjonisty z Maritą Lorenz, córką kapitana. W książce „Drogi Fidel” i tytułowym filmie fabularnym opowiada ona swoją tragiczną historię aż do momentu, gdy przypuszczalnie zaangażowała się w pracę dla tajnych służb i przygotowań do zamachu na Johna F. Kennedy’ego.

W latach pięćdziesiątych XX wieku żegluga pasażerska była w coraz większym stopniu zastępowana przez rozwój międzykontynentalnych podróży lotniczych. Wraz ze sprzedażą Bremy na początku 1971 r. Hapag-Lloyd zakończył świadczenie transatlantyckich usług w zakresie przewozów pasażerskich. Krótko po nim również Hamburg-Sud zaprzestał przewozu pasażerów na swoich statkach skupiając się głownie na przewozie kontenerów.